Terapia pedagogiczna

„…mów dziecku, że jest dobre, że może, że potrafi…”

                                        J.Korczak

Terapia pedagogiczna to oddziaływanie za pomocą środków pedagogicznych ( wychowawczych i dydaktycznych) na przyczyny i przejawy trudności dzieci w uczeniu się, mające na celu eliminowanie niepowodzeń szkolnych oraz ich ujemnych konsekwencji.

 To niesienie pomocy dzieciom ujawniającym różnego rodzaju nieprawidłowości rozwoju i zachowania.

Terapia prowadzona  w formie zajęć korekcyjno-kompensacyjnych organizowana jest między innymi dla uczniów u których stwierdzono specyficzne trudności w nauce czytania i pisania o charakterze dyslektycznym,  dysortograficznym czy tez dysgraficznym.

 Kompensacja ma na celu usprawnianie działalności funkcji zaburzonych, wytwarzanie prawidłowych mechanizmów kompensacyjnych, w których funkcje sprawne wspierają uszkodzone we wzajemnej integracji.

Zasady terapii pedagogicznej:

• Zasada powolnego stopniowania trudności
• Zasada indywidualizacji środków i metod oddziaływania korekcyjnego
• Zasada korekcji zaburzeń: ćwiczenie przede wszystkim funkcji najgłębiej zaburzonych i najsłabiej opanowanych umiejętności.
• Zasada kompensacji zaburzeń: łączenie ćwiczeń funkcji zaburzonych z ćwiczeniami funkcji niezaburzonych w celu tworzenia właściwych mechanizmów kompensacyjnych.
• Zasada systematyczności
• Zasada ciągłości oddziaływania psychoterapeutycznego. Działania wychowawcze o charakterze psychoterapeutycznym powinny towarzyszyć zabiegom dydaktycznym.

Zajęcia prowadzone są w grupach maksymalnie pięcioosobowych. Uczniowie kwalifikowani są na terapię na podstawie opinii, orzeczenia z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej a także na podstawie wskazań ze strony wychowawcy, rodzica lub innych zgodnie z rozporządzeniem o pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole.